We hadden al enige tijd het plan om met zijn vieren naar Konstanz te vliegen. Wij, Thijs en Nel en Marlies en ik, ieder in een kist. Leuk om te vliegen
en fijn om te verblijven, immers mooie omgeving, lekker eten en drinken en een goed hotel, wat wil je nog meer.
Op dinsdag 13 juli was het dan zover. 's morgens vroeg op de club voor de altijd gezellige voorbereiding. Het weer hier in Rotterdam was uitstekend, maar
onderweg was nog niet helemaal zker. Het eerste deel dat naar Trier zou leiden, zag er goed uit, maar het tweede deel naar Konstanz was nog een
beetje onzeker. Je weet nooit waar een onweersbui zich ontwikkelt en hoe groot dat buitje dan gaat worden.
We hielden het erop dat we de situatie zouden kunnen managen, desnoods een nachtje in Trier overblijven. Voor de zekerheid hadden we allerlei
veldjes op onze route al voorbereid voor een eventuele uitwijk.
Nadat we bij het pompstation heel lang moesten wachten omdat iemand de kist verkeerd om voor de pomp had gezet en daarna ook de motor niet aan de
praat kon krijgen, konden we eindelijk om 11.30 de lucht in. Ik had voor deze gelegenheid de VSY, de piper, uitgekozen, Thijs had de SVQ, de Robin
tot zijn beschikking.
De route was gepland over Venlo en daarna rechtsaf naar Dahlemer Binz en Trier. Dutch Mill informeerde me over een SRZ ( Special Rules Zone ) over
De Peel, ik had het niet in de notams gezien... Aangezien we toch op 3000 voet wilden gaan vliegen, was ik ook meteen boven die SRZ, opgelost dus.
Uiteindelijk hebben we een stukje afgesneden en gingen we over Roermond de grens over. De vlucht verliep prima, beetje turbulent maar niet storend.
Wolkenbasis hoog, en zicht prima. Op mijn TCAS kon ik precies zien hoe ver Thijs met de Q van mij vandaan was, erg gemakkelijk en een goed derde oog.
Na een kleine twee uur kwamen we via een crossing van de Bittburg CTR boven het veld van Trier, waar we de SVQ in de long final hoorden.
Wij hebben onze VSY inkomend via de 'dead side' in het circuit gezet voor RW 22, lefthand. De landing verliep probleemloos en we waren klaar voor een
goede lunch.
Op Trier heb je een goed restaurant, waar je wel voor 14.00 uur moet zijn want daarna is de tent een paar uur gesloten. Je kunt er zeer goed
lunchen. Wij kozen voor de gelegenheid een heerlijke salade, er zijn er vele waaruit je kunt kiezen, de meeste in drie verschillende grootten, maar
het is aan te raden om niet de grootste te kiezen want die is voor de echte Duitsers met honger, veel dus, heel veel.
Na getankt te hebben zaten we om kwart over drie weer in de lucht om vervolgens via de bakens Karlsruhe en Sulz naar Trier te vliegen. Het laatste
stukje gaat onder de verkeersleiding van Zurich, allervriendelijkst. Van het weer hadden we niets te duchten, geen onweer gezien en een mooie hoge
wolkenbasis. Op 4500 voet heerlijk te vliegen. De approach naar Konstanz is wonderschoon. Vanuit het noorden over het veld voor, in dit geval, een
linkerbocht het circuit in voor baan 30. Een stukje over de stad, het is allemaal een beetje krap want het circuit moet binnen duits grondgebied
blijven. Snelheid eruit halen, en flink laten zakken die kist. een korte indraai met voldoende hoogte op final om over de openbare weg te kruisen,
daarna zakken tot op het gras. Heel leuk om te doen. Om goed 17.00 uur stonden we dan ook op het gras van Konstanz, waarna we de SVQ netjes binnen
zagen komen. Well done !
Het was warm hier, 30 graden of meer, dat betekent goed drinken, nietwaar. We lieten ons daarom snel naar het hotel brengen, Hotel Graf Zeppelin.
Dit hotel ligt midden in de stad, en heeft geen airco. In deze omstandigheid niet echt leuk, want slapen met de ramen open is een must, maar dan
komt de herrie van de stad specifieker nog van het kruispunt onder je raam, zomaar de kamer binnen, slapen is dan niet echt een pretje.
Heb je dat doorstaan dan komen de muggen je het leven zuur maken, ook dat hebben we overleefd met hulp van de apotheek.
Het was overduidelijk merkbaar dat dit hotel te kampen had met crisismaatregelen. Er was veel te weinig personeel, en het personeel dat er was
werd daardoor zodanig overbelast dat de vriendelijkheid er onder te lijden had en ook de prestaties. Jammer voor 130 € per nacht.
We hebben de twee dagen dat we hier waren wel erg leuk ingevuld. Met de boot op de Bodensee is indrukwekkend en met 34 graden ook verkoelend.
Met een Zwitserse trein naar St Gallen is echt een leuke ervaring, zo ook met de kabelbaan naar boven in Bregenz. Allemaal leuke dingen voor een
kort bezoek zoals wij deden.
De tijd gaat snel en in no time is het vrijdag en moeten we weer terug. Volgens de weerberichten is er niets aan de hand en kunnen we zo terug
vliegen. Vol goede moed gaan we dan ook weer naar de Flugplatz. Het is weer erg warm, alweer. We maken de kisten netjes gereed, en gaan ook nog
even tanken. Ik doe een kant helemaal vol de andere vleugel laat ik ongemoeid, het zweet loopt van mijn rug, wat een temperatuur.
De zware koffer heb ik op de achterbank gezet, in plaats van in het bagage compartiment, het gewicht een beetje naar voren om in de start niet
teveel weerstand te moeten opwekken tijdens de rol want het wordt krap !
De havenmeester verandert de baanrichting op het laatste moment. Baan 30 is het nu geworden en dat betekent hoge bomen aan het eind, in plaats van
bebouwing.... wat is beter. Nadelig is dat het heel lichte windje ( 1 of 2 knopen), nu in mijn staart komt en die had ik liever op kop.
Ik kies om 10.45 om een short field take off techniek toe te passen, en draai de VSY de baan op, helemaal op het uiterste puntje. 760 meter hobbelig gras
ligt voor me, de remmen vast en de motor gaat naar maximum toeren, dan de remmen los en de piper gaat braaf vooruit, sneller en sneller, op de
helft van de baan heb ik 60 knopen op de teller, dat moet lukken. Ik haal hem rustig van het gras en we vliegen met de bomen vol in de voorruit,
okee daar moeten we overheen. Uitklimmen met 60 knopen gaat goed en we gaan ruim over de hindernis. pfff.
We vliegen het circuit uit en klimmen gestaag door naar onze kruishoogte. Onderwijl hoor ik op de radio dat Thijs de start met zijn SVQ afbreekt,
hij heeft te weinig snelheid. Ik vraag even of we moeten wachten, maar dat is niet nodig, dus gaan we verder naar Koblenz. Ik schakel over naar
Zurich info.
We klimmen door naar 4500 voet en gaan via SUL en KRH naar Koblenz. De bedoeling is om west van Frankfurt de Rijn op te pikken en dan deze
volgend zo bij het veld van Koblenz uit te komen. Een mooie route. Het is een beetje stilletjes en ik zie dat Marlies van het zonnetje geniet en
een klein uiltje aan het knappen is. Tijd om wat te doen. Ik ga de automaat activeren. Leuk dat ie het doet en zo kan ik met een paar
knopjes de route vliegen en heb mijn handen vrij voor de kaart en allerhande klusjes. De ATC-traffic information in Duitsland is voortreffelijk
er wordt zeer tijdig aangegeven of er ander verkeer in de buurt is etc.
De Rijn ligt inmiddels onder ons en we draaien al zakkend richting veld. De twee hoge masten zijn als herkenningspunt al goed zichtbaar, en we draaien
het circuit in voor RW 24. Een mooie nadering een klein stukje over het dal van de stad. De baan ligt op een plateau, wel belangrijk om de juiste hoogte aan
te houden op final, er is geen papi, dus je moet het zelf inschatten. Even over half één zijn we geland en draaien we richting Grieks Restaurant, Delphi.
Als we zitten, zie ik dat Thijs gebeld heeft. We hebben kontakt en ik begrijp dat hij na drie maal de take off afgebroken te hebben voor een andere oplossing gegaan is.
Met een tweede toestel is zijn passagiere en de bagage naar Donaueschingen overgevlogen, daarna kon de Q met het veel mindere take off weight nu wel wegkomen,
ook naar Donaueschingen ( speek uit : Donau Eschingen ). Voor hen zou de reis nu verder via Trier gaan, zodat we geheel onafhankelijk van
elkaar terug naar Rotterdam zouden vliegen.
Uiteindelijk waren we om kwart voor vijf weer terug op onze basis, de Q zou pas veel later volgen, helaas, maar met de juiste beslissingen was
ook deze trip weer veilig volbracht. Veel ervaring opgedaan waarbij centraal staat hoeveel invloed de factoren hoogte, luchtdruk en temperatuur
hebben op de benodigde start lengte. De andere factoren zoals luchtvochtigheid, baanoppervlak, en wind komen daar nog eens bij. Het POH ( Pilot Operating Handbook )
is een belangrijk document wat in deze omstandigheden zeker grondig geraadpleegd moet worden.
goedkoop tanken in Konstanz, zoveel mogelijk....
|
prachtig gezicht, 's avonds de haven van Konstanz
|
|
schitterend om aan te vliegen, RW 30 EDTZ
Konstanz, het Zwitserse deel
treintje rijden in der Schweiz
in de cockpit, gemak dient de mens(klik op de foto voor de autopilot)
die kwam geheel volgens de regels onder ons door bij Eindhoven
|
